عفونت های دوره نوزادی (یکماه اول عمر)

عفونتهای دوره نوزادی از شایعترین علل مرگ و میر نوزادان است.
عفونتهای دوره نوزادی

عفونت های دوره نوزادی:

به عفونت در یکماه اول زندگی عفونت نوزادی گفته می شود. نوزادان در یکماه اول زندگی بسیار مستعد به عفونت هستند و سپسیس (عفونت) مهمترین عامل مورتالیتی و موربیدیتی در نوزادان است.

طبقه بندی عفونت های دوره نوزادی:

عفونت های دوره نوزادی به دو گروه عفونت زودرس (۷۲ ساعت اول عمر) و دیر رس (بعد از روز سوم) تقسیم می شود. عفونتهای زودرس، قبل از زایمان یا در جریان تولد نوزاد ایجاد می شود. اما عفونتهای دیررس ممکن است از طریق کانال زایمانی و یا بعد از تولد و از محیط به نوزاد وارد شود. عفونتهای بیمارستانی ممکن است در نوزادان بستری در بیمارستان ایجاد شود.

فاکتورهایی که ریسک عفونت های دوره نوزادی را افزایش می دهند:

۱- فاکتورهای مادری: عفونت مادر، تب مادر، پارگی کیسه آب بیشتر از ۱۸ ساعت و عدم دریافت آنتی بیوتیک قبل از زایمان.

۲- فاکتورهای نوزادی: نارسی، سن جنینی کمتر از ۳۷ هفته  و وزن تولد کمتر از ۲۵۰۰ گرم (بیشتر بعلت سیستم ایمنی ضعیف نوزاد). میزان عفونت در نوزادان با وزن تولد کمتر از ۲۵۰۰ گرم، ۳ تا ۱۰ برابر نوزادان رسیده است.

علایم بالینی عفونتهای دوره نوزادی:

شایعترین علائم شامل تنفس مشکل، بیقراری، خواب آلودگی، عدم ثبات درجه حرارت نوزاد و کاهش رفلکسهای نوزادی میباشد. علائم دیگر شامل خونرسانی ضعیف به اندامها و سردی اندام های نوزاد، فشار خون پایین و انعقاد داخل عروقی منتشر و پتشی و پورپورا است. علاوه بر اینها علایم گوارشی شامل کم شیر خوردن، استفراغ، اسهال، ایلئوس  و تورم شکمی دیده می شود. در صورت وجود مننژیت، تشنج و قطع تنفس نیز شایع است.

سایر علائم:

  •   علائم قلبی-عروقی: تاکیکاردی (افزایش ضربان قلب)، کاهش فشار خون و اسیدوز متابولیک
  •    علائم خونی: خونریزی، کم خونی، کاهش پلاکت خون و…
  •   علائم کلیوی: کاهش حجم ادرار و نارسایی کلیوی

بررسی آزمایشگاهی عفونتهای دوره نوزادی:

یک نمونه شمارش کامل سلولهای خونی به تفکیک(CBC-diff)، الکترولیتهای سرم، قند خون کشت خون و آزمایشات اختصاصی عفونت شامل CRP انجام می شود. در عفونت ها اغلب افزایش یا کاهش لکوسیتهای خون، کم‌خونی، کاهش پلاکت و افزایش CRP  یافت می شود. کشت خون در موارد عفونتهای شدید مثبت می شود. گرفتن مایع مغزی نخاعی (LP) برای رد مننژیت بسیار ضروری است.

درمان عفونتهای دوره نوزادی:

شایعترین داروهای مورد استفاده در عفونت نوزادی شامل آمپی سیلین و آمیکاسین یا جنتامایسین میباشد. آنتی بیوتیکهای دیگر بر اساس نوع میکرب یافت شده در کشت خون و حال عمومی نوزاد و سن و وزن نوزاد تجویز میگردند. طول درمان عفونت های دوره نوزادی معمولا تا ۵ تا ۷ روز بعد از بهبود علائم کلینیکی یا ۱۰ روز کامل است.

درمانهای حمایتی عفونتهای دوره نوزادی:

حمایت قلبی تنفسی، اصلاح ماعات و الکترولیتها در بدو ورود انجام میشود.

درمان شوک، کم‌خونی و کاهش پلاکتها و کاهش لکوستها هم باید به موقع انجام گردد.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *